Łąka Prudnicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łąka Prudnicka
wieś
Ilustracja
Widok z mostu w Łące Prudnickiej. Widoczne m.in.: rzeka Złoty Potok, wieża kościoła, Góry Opawskie
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

prudnicki

Gmina

Prudnik

Wysokość

265–290 m n.p.m.

Liczba ludności (2019)

1292[2]

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-200[3]

Tablice rejestracyjne

OPR

SIMC

0502641

Położenie na mapie gminy Prudnik
Mapa konturowa gminy Prudnik, na dole znajduje się punkt z opisem „Łąka Prudnicka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Łąka Prudnicka”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Łąka Prudnicka”
Położenie na mapie powiatu prudnickiego
Mapa konturowa powiatu prudnickiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Łąka Prudnicka”
Ziemia50°18′37″N 17°31′42″E/50,310278 17,528333[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa

Łąka Prudnicka (niem. Gräflich Wiese[4], cz. Lúka[5]) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Prudnik[6]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest na pograniczu Gór Opawskich i Obniżenia Prudnickiego, będącego częścią Niziny Śląskiej. Przepływa przez nią rzeka Złoty Potok i potok Zamecki Potok.

W latach 1975–1998 wieś administracyjnie należała do ówczesnego woj. opolskiego.

Według danych na 2011 wieś była zamieszkana przez 1269 osób[7].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wieś jest położona w południowo-zachodniej Polsce, w województwie opolskim, około 4,5 km od granicy z Czechami, w zachodniej części Obniżenia Prudnickiego, u północnego podnóża Gór Opawskich, w otulinie Parku Krajobrazowego Góry Opawskie. Należy do Euroregionu Pradziad[8]. Leży na terenie Nadleśnictwa Prudnik (obręb Prudnik)[9]. Przez granice administracyjne wsi przepływa rzeka Złoty Potok i potok Zamecki Potok[10]. Leży na wysokości 265–290 m n.p.m.

Środowisko naturalne[edytuj | edytuj kod]

W Łące Prudnickiej panuje klimat umiarkowany ciepły. Średnia temperatura roczna wynosi +7,9 °C. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Łąki Prudnickiej wynoszą 625 mm. Dominują wiatry zachodnie[11].

Integralne części wsi Łąka Prudnicka[6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0502658 Chocim osada

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na tytuł szlachecki właścicieli wsi z rodu von Choltitz, do 1945 miejscowość nosiła niemiecką nazwę Gräflich Wiese (zapisywana również Wiese gräflich), którą tłumaczy się na Łąka Hrabiowska[12]. Polskojęzyczne czasopisma wydawane na Górnym Śląsku w tamtym okresie używały naprzemiennie tłumaczeń Łąka hrabiowska[13][14] i Łąki hrabiowskie[15][16]. W Spisie miejscowości województwa śląsko-dąbrowskiego łącznie z obszarem ziem odzyskanych Śląska Opolskiego wydanym w Katowicach w 1946 wieś wymieniona jest pod polską nazwą Łąka[17]. 12 listopada 1946 r. nadano miejscowości nazwę Łąka Prudnicka[18].

W historycznych dokumentach nazwę miejscowości wzmiankowano w różnych językach oraz formach: Weze (1481), Wiese (1536), Wizni (1573), Wiesse (1697), Wiese (1784), Wiese (1845), Łąka Hrabiowska (Wiese Gräflich) (1939)[19].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rysunek zamku w Łące Prudnickiej z XVIII wieku autorstwa F.B. Wernera

Wieś została założona po roku 1241, kiedy miała miejsce kolonizacja okolicznych terenów po ich spustoszeniu przez najazd mongolski[20]. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z dokumentu z 1481[21]. W 1337 król czeski Jan Luksemburski odkupił od Albrechta z Fulštejnu ziemię prudnicką i przekazał ją księciu niemodlińskiemu Bolesławowi Pierworodnemu[22]. Miejscowość parokrotnie zmieniała właścicieli. W XV wieku książęta niemodlińscy wznieśli tu murowany zamek. W 1481 kasztelanię prudnicką wraz z Łąką Prudnicką zakupił rycerski ród panów z Wierzbnej[20].

W 1592 nowymi właścicielami wsi została rodzina Mettichów, a tutejszy zamek stał się centrem ich dóbr[23]. Mettichowie przeprowadzili kilka remontów rezydencji, a w 1712 ufundowali, jako jedną z pierwszych na Śląsku, stojącą przed zamkiem figurę św. Jana Nepomucena[21]. Do 1742 wieś należała do powiatu sądowego prudnickiego w Monarchii Habsburgów[24]. Po I wojnie śląskiej znalazła się w granicach Królestwa Prus i weszła w skład powiatu prudnickiego w prowincji Śląsk[25].

Anna i Maria von Mettich w 1829 sprzedały swoje zadłużone dobra generałowej Colomb. Rok później od Colomb Łąkę Prudnicką wraz z dobrami w Niemysłowicach, Chocimiu oraz Spalonym Dworem kupił Johann Karl Sedlnitzky von Choltitz herbu Odrowąż. Z powodu wystąpień chłopów w Łące Prudnickiej związanych z Wiosną Ludów w 1848 schronił się w Spalonym Dworze na kilka dni, a następnie powrócił na zamek w Łące Prudnickiej i wprowadził reformy dotyczące zniesienia pańszczyzny, oczynszowania chłopów[26].

Pieczęć Łąki Prudnickiej

Wieś posiadała swoją własną pieczęć, która przedstawiała w polu wspiętego lwa skierowanego w prawo, trzymającego widły, a w otoku napis: GEMEINDE WIESE, GRÄFL. / KREIS NEUSTADT, O.-SCHL. (pol. Gmina Łąka Prudnicka / Powiat Prudnicki, Górny Śląsk)[27]. W XIX wieku we wsi powstała przydrożna kapliczka (ob. przy ul. Nad Złotym Potokiem 92)[28].

Zniszczenia dokonane przez powódź w 1903

Łąkę Prudnicką wielokrotnie nawiedzały powodzie i lokalne podtopienia[29]. 10 lipca 1903 Łąkę Prudnicką i okoliczne miejscowości nawiedziła ogromna powódź. W dolnej części wsi powstało rozlewisko, a mieszkańcy, którzy weszli na dachy domów, byli ewakuowani przez wojsko. Zginął tu wtedy 9-letni chłopiec[30]. Powódź zniszczyła zabudowania 19 gospodarstw i drogę do zamku w górę rzeki[31]. Następna duża powódź miała miejsce w 1938[29].

Odrestaurowany pomnik poległych w I wojnie światowej

Według spisu ludności z 1 grudnia 1910, na 2442 mieszkańców Łąki Prudnickiej 2403 posługiwało się językiem niemieckim, 26 językiem polskim, a 11 było dwujęzycznych[32]. W 1929 w Łące Prudnickiej powstał pomnik upamiętniający stu mieszkańców wsi, którzy zginęli podczas I wojny światowej[33]. W 1921 w zasięgu plebiscytu na Górnym Śląsku znalazła się tylko część powiatu prudnickiego. Łąka Prudnicka znalazła się po stronie zachodniej, poza terenem plebiscytowym[32]. W czasie III powstania śląskiego w zamku w Łące Prudnickiej mieścił się niemiecki sąd kapturowy. Polaków skazanych przez sąd rozstrzeliwano w pobliskim Lesie Niemysłowickim[34].

Łąka Prudnicka na mapie z 1930

7 października 1938 przez Łąkę Prudnicką przejeżdżali m.in. Adolf Hitler i feldmarszałek Hermann Göring, którzy po wizytacji Kraju Sudetów udali się do Prudnika na pociąg, którym wrócili do Berlina[35]. Według Głównej Komisji Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce, podczas II wojny światowej w Łące Prudnickiej zamordowano 5 obywateli Polski[36]. W styczniu 1945 przez Łąkę Prudnicką przeszły kolumny więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych. W toku tzw. „marszu śmierci” wiele osób zmarło lub zostało zamordowanych przez Niemców. SS-mani zarządzili postój obok wsi. Po odpoczynku jeden z więźniów nie miał siły się podnieść. Udało mu się przekonać SS-mana, by ten go nie zabijał. Wówczas postanowił zastrzelić go członek Hitlerjugend, jednak zrezygnował gdy w obronie więźnia stanęła miejscowa kobieta. Ostatecznie więźnia zabił ukraiński nacjonalista. Na polecenie sołtysa Łąki Prudnickiej, robotnicy przymusowi z Polski i Związku Radzieckiego zwozili na saniach zwłoki zabitych więźniów i grzebali je w lejach po bombach bądź w piaskowniach (27 kwietnia 1946 przeprowadzono ich ekshumację)[37]. Amerykańskie lotnictwo przeprowadzało bombardowania w okolicy Łąki Prudnickiej. Ostatni niemiecki mieszkaniec zamku, Hermann von Choltitz, opuścił Łąkę Prudnicką w marcu 1945 w obawie przed zbliżającym się frontem[38]. 22 marca 1945 wieś została zajęta przez 77 i 153 Pułk Strzelecki 80 Dywizji Armii Czerwonej. Łąkę Prudnicką bronił 434 i 339 Pułk Piechoty Wehrmachtu oraz liczne bataliony Volkssturmu[39]. Niemcy bez powodzenia przeprowadzili cztery kontrataki na wieś poprzedzone zmasowanym ostrzałem artyleryjskim[40].

Od marca do maja 1945 powiat prudnicki znajdował się pod kontrolą radzieckiej komendantury wojskowej. 11 maja 1945 polska administracja przejęła władzę cywilną w powiecie prudnickim[41]. Wówczas w Łące Prudnickiej została osiedlona część polskich repatriantów z Kresów Wschodnich – z Kamienopola koło Lwowa oraz z Chodaczkowa Wielkiego koło Tarnopola na terenie obecnej Ukrainy[42][43]. Sołtysem wsi został Bolesław Kolber, zabity 19 maja 1945 przez dwóch mężczyzn[44]. Niemieckojęzyczna ludność została wysiedlona na zachód 28 listopada 1945[45].

W latach 1945–1950 Łąka Prudnicka należała do województwa śląskiego, a od 1950 do województwa opolskiego. W latach 1945–1954 wieś należała do gminy Moszczanka[46], a w latach 1954–1972 do gromady Moszczanka. Podlegała urzędowi pocztowemu w Prudniku[47].

Ruiny zamku w Łące Prudnickiej

W 1947 we wsi powstało przedszkole. Znajdowało się w budynku, w którym następnie był Wiejski Dom Kultury. W 1985 przedszkole zostało przeniesione do placówki na ul. Głuchołaskiej 17[48]. W 1960 rozpoczęto budowę kościoła Matki Boskiej Częstochowskiej, która została ukończona w 1964. Budowę kościoła w Łące Prudnickiej planowano już w 1939[49].

Po 1945 został rozebrany pomnik poświęcony ofiarom I wojny światowej. Z inicjatywy polskich mieszkańców wsi i potomków niemieckich mieszkańców przedwojennych, na wniosek burmistrza Franciszka Fejdycha, w 2009 pomnik został przywrócony na swoje dawne miejsce, odrestaurowany i odbudowany w dawnym kształcie, z wyjątkiem jego górnej części przedstawiającej Krzyż Żelazny i napis Unseren tapferen Helden! (pol. Chwała naszym bohaterom!), która została ustawiona za pomnikiem ze względu na brak zgody na pełną odbudowę. Odbudowie sprzeciwiali się lokalni przedstawiciele Prawa i Sprawiedliwości, według których renowacja pomnika była „sprzeczna z tradycją katolicką” i jednoznaczna z propagowaniem symboli faszystowskich[33].

Podczas powodzi w lipcu 1997 w Łące Prudnickiej powstało wielkie rozlewisko, utworzył się zator. Zawaliły się dwa domy[50]. Ze wsi ewakuowane były 72 osoby[51]. W 1999 Łąka Prudnicka przystąpiła do Programu Odnowy Wsi Opolskiej[52]. W 2020 w Łące Prudnickiej, w miejscu dawnej restauracji Reinholda Heisiga[53], otwarto centrum społeczno-kulturalne. W budynku znalazł się Wiejski Dom Kultury, filia gminnej biblioteki publicznej, przedszkole, remiza ochotniczej straży pożarnej i sala gimnastyczna[54].

Uchwałą z 18 grudnia 2020 Rady Miejskiej Prudnika wyznaczono na terenie gmin Prudnik i Głuchołazy aglomerację Prudnik o równoważnej liczbie mieszkańców 30667 oraz zlokalizowaną na terenie miejscowości: Prudnik, Chocim, Dębowiec, Jarnołtówek, Łąka Prudnicka, Moszczanka, Niemysłowice, Pokrzywna z oczyszczalnią ścieków w Prudniku[55].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Nieoficjalny herb wsi Łąka Prudnicka

Według Narodowego Spisu Powszechnego w 2011 Łąka Prudnicka liczyła 1269 mieszkańców, co czyni ją największą wsią gminy Prudnik.

Liczba mieszkańców wsi[edytuj | edytuj kod]

Liczba mieszkańców


Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[61]:

  • kaplica przydrożna, z XIX w., wypisana z księgi rejestru
  • zespół zamkowy, z XVI w., z poł. XIX w.:
    • zamek w Łące Prudnickiej pochodzi z XV w., został przebudowany w XVI w. oraz w latach 1615–1617 w stylu renesansu. Od XVI w. do 1825 w rękach rodu Mettich jako centrum ich dóbr. Przebudowa neogotycka w latach 1875–1883 (Wieża zamkowa). Od paru lat popadający w ruinę. Ostatnim niemieckim właścicielem zamku był urodzony w Łące Prudnickiej generał piechoty Dietrich von Choltitz. W 2006 roku zamek został zlicytowany przez komornika.
    • park.

Zgodnie z gminną ewidencją zabytków w Łące Prudnickiej chronione są ponadto[62]:

  • zespół zamkowy
    • ruina baszty
    • mur ogrodzeniowy
  • Kaplica przydrożna
    Kaplica przydrożna
  • Ruiny zamku
    Ruiny zamku
  • Park
    Park

Pomniki i obiekty upamiętniające[edytuj | edytuj kod]

  • Pomnik poległych w I wojnie światowej – pomnik w Łące Prudnickiej powstały w 1929 jako upamiętnienie mieszkańców wsi, którzy polegli w I wojnie światowej. Powalony w 1945, częściowo odbudowany w 2009[63].
  • Pomnik Jana Nepomucena – pomnik przed zamkiem w Łące Prudnickiej, wzniesiony w 1712 przez rodzinę Mettichów jako jeden z pierwszych na Śląsku pomników Jana Nepomucena[21][64].
  • Pomnik poległych w I wojnie światowej
    Pomnik poległych w I wojnie światowej
  • Pomnik poległych w I wojnie światowej
    Pomnik poległych w I wojnie światowej
  • Pomnik Jana Nepomucena
    Pomnik Jana Nepomucena

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

Budynki gospodarcze dawnego folwarku

Budynki dawnego folwarku w Łące Prudnickiej przejęła Stadnina Koni Prudnik[65]. W 1949 rozpoczęto tu hodowlę koni, przeniesionych z Janowa Podlaskiego i Prószkowa[66].

Łąka Prudnicka wraz z całą gminą Prudnik podlega pod inspektorat ZUS w Prudniku[67].

Transport[edytuj | edytuj kod]

Wjazd do Łąki Prudnickiej od strony Moszczanki

Transport drogowy[edytuj | edytuj kod]

Przez Łąkę Prudnicką przebiega droga krajowa

Transport autobusowy[edytuj | edytuj kod]

Łąka Prudnicka posiadają połączenia autobusowe z Głuchołazami, Kędzierzynem-Koźlem, Nysą, Opolem, Prudnikiem, Wrocławiem. We wsi znajdują się cztery przystanki autobusowe – „Łąka Prudnicka I”, „Łąka Prudnicka II”, „Skrz. 1”, „Skrz. 2”[68].

Transport autobusowy w Łące Prudnickiej obsługiwany był przez PKS Prudnik[69]. W 2004 prudnicki PKS został sprywatyzowany z udziałem Connex Polska[70]. W 2008, w wyniku połączenia spółek PKS Connex Prudnik i PKS Connex Kędzierzyn-Koźle, utworzona została spółka Veolia Transport Opolszczyzna[71], w 2013 przejęta przez Arriva Bus Transport Polska[72]. W 2019 Arriva wycofała się z Prudnika[73]. Wówczas organizacją przewozów pasażerskich w Łące Prudnickiej i okolicy zajęły się ościenne PKS-y[74]. W grudniu 2021 powołano Powiatowo-Gminny Związek Transportu „Pogranicze”, mający na celu poprawę jakości transportu[75].

Oświata[edytuj | edytuj kod]

Publiczne Przedszkole i remiza OSP Łąka Prudnicka

W Łące Prudnickiej przy ul. Głuchołaskiej 13 znajduje się Szkoła Podstawowa Stowarzyszenia „Złoty Potok”[76], a przy ul. Głuchołaskiej 17 Publiczne Przedszkole „Pod Kasztanem”[48]. W 2018 powstało przedszkole przy ul. Nad Złotym Potokiem 52. W tym samym budynku znajduje się remiza OSP Łąka Prudnicka, dom kultury i hala sportowa[77].

Kultura[edytuj | edytuj kod]

We wsi działa Wiejski Dom Kultury, będący placówką kulturalno-oświatową. WDK jest organizatorem zajęć plastycznych, rytmicznych i retoryki. Podlega pod Prudnicki Ośrodek Kultury[78]. Dom kultury znajduje się przy ul. Nad Złotym Potokiem 52[77]. W marcu 2024 w Łące Prudnickiej otwarta została Regionalna Izba Pamięci im. Jana Trybuły[79].

Religia[edytuj | edytuj kod]

Kościół Matki Boskiej Częstochowskiej

W Łące Prudnickiej znajduje się katolicki kościół Matki Boskiej Częstochowskiej, który jest siedzibą parafii Matki Boskiej Częstochowskiej (dekanat Prudnik)[80].

Sport[edytuj | edytuj kod]

Hala sportowa i dom kultury

Przy ul. Nad Złotym Potokiem 52 znajduje się hala sportowa[77].

W Łące Prudnickiej działa klub piłkarski LZS Łąka Prudnicka. W swojej historii występował najwyżej w klasie A[81]. W 2005, z okazji 60. rocznicy istnienia Podokręgu Związku Piłki Nożnej w Prudniku, klub otrzymał pamiątkowy puchar[82]. W 1955 z inicjatywy Andrzeja Trybuły i Horsta Treimera powstała sekcja kolarska LZS Łąka Prudnicka. Do klubu należeli m.in. Erwin Chmiel i Franciszek Surmiński, który reprezentując klub zdobył mistrzostwo Polski w 1961 w jeździe drużynowej na 100 km i brązowy medal w 1960. Sekcję kolarską przekazano do LKS Zarzewie Prudnik 4 czerwca 1964 i zakończyła działalność[83].

11 lipca 2012 przez Łąkę Prudnicką przebiegała trasa wyścigu Tour de Pologne[84].

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Atrakcją turystyczną wsi jest ruchoma szopka bożonarodzeniowa, zbudowana przez Jana Trybułę w 1947. Obecnie znajduje się w specjalnym budynku przy ul. Nad Złotym Potokiem 88[85].

W Łące Prudnickiej znajduje się ośrodek rekreacyjno-biznesowy „Biała Akacja Resort & Business”[86]. We wsi funkcjonują dwa gospodarstwa agroturystyczne: „Złoty Potok" i „Końskie Zacisze”[87].

Oddział PTTK „Sudetów Wschodnich” w Prudniku ustanowił turystyczną Odznakę Krajoznawczą Ziemi Prudnickiej, którą zdobywa się poprzez zwiedzenie odpowiedniej liczby obiektów w miejscowościach położonych na ziemi prudnickiej, w tym w Łące Prudnickiej[88].

15 lipca 2010, w ramach organizowanego w Prudniku VI Europejskiego Tygodnia Turystyki Rowerowej, w którym wzięli udział rowerzyści z całej Europy, przez Łąkę Prudnicką prowadziła trasa „Szlakiem błogosławionej Marii Luizy Merkert”[89].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Przez Łąkę Prudnicką prowadzi szlak turystyczny[90][91]:

Szlaki rowerowe[edytuj | edytuj kod]

Przez Łąkę Prudnicką prowadzą szlaki rowerowe[90][92]:

  • szlak rowerowy zielony Wokół Lasu Prudnickiego – Pętla I (20 km): Prudnik – Łąka Prudnicka - Moszczanka – Wieszczyna – Dębowiec – Prudnik
  • szlak rowerowy zielony Prudnik – Pokrzywna (10 km): Prudnik – Łąka Prudnicka – Moszczanka – Pokrzywna
  • szlak rowerowy zielony Łąka Prudnicka – Niemysłowice (6 km)

Bezpieczeństwo[edytuj | edytuj kod]

W zakresie ochrony przeciwpożarowej oraz innych miejscowych zagrożeń w Łące Prudnickiej działa jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej, zrzeszona w Związku Ochotniczych Straży Pożarnych RP w Prudniku[93]. Jednostka OSP została założona w marcu 2010[94].

Miejscowość jest pod opieką dzielnicowego rejonu służbowego nr 7 Komendy Powiatowej Policji w Prudniku[95].

Ludzie związani z Łąką Prudnicką[edytuj | edytuj kod]

  • Hermann von Choltitz (1868–1945) – starosta powiatu prudnickiego, urodzony w Łące Prudnickiej
  • Joseph Schweter (1874–1954) – ksiądz katolicki, historyk Kościoła na Śląsku, urodzony w Łące Prudnickiej
  • Dietrich von Choltitz (1894–1966) – generał piechoty, wojenny gubernator Paryża w czasie II wojny światowej, urodzony w Łące Prudnickiej
  • Dariusz Madera (ur. 1975) – menedżer i urzędnik państwowy, wicewojewoda opolski, zamieszkały w Łące Prudnickiej

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72211
  2. ↑ a b Joanna Chilińska, RAPORT O STANIE GMINY ZA 2019 ROK - Urząd Miejski w Prudniku [online], prudnik.pl, 2 czerwca 2020 [dostęp 2020-08-05].
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 693 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  5. ↑ František Machát, Podrobná mapa Moravy a Slezska, digitalniknihovna.cz, 1922 [dostęp 2020-12-05] (cz.).
  6. ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. ↑ a b c d Wieś Łąka Prudnicka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-09-29], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  8. ↑ Mapa interaktywna [online], emapy.com [dostęp 2020-03-20].
  9. ↑ Bank Danych o Lasach – Mapa [online], bdl.lasy.gov.pl [dostęp 2021-01-23].
  10. ↑ geoportal.gov.pl [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2020-07-26].
  11. ↑ Klimat: Łąka Prudnicka: Klimatogram, wykres temperatury, tabela klimatu - Climate-Data.org [online], pl.climate-data.org [dostęp 2020-03-20].
  12. ↑ Przez Łąkę do ujścia, „Życie Głuchołaz”, 14 (102), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 25 lipca 1996, s. 14, ISSN 1232-6747.
  13. ↑ Wiadomości, „Dziennik Śląski”, 159, Bytom, 16 lipca 1903, s. 3, Cytat: W Łące hrabiowskiej, w Prudnickiem, utonął 42-letni posiedziciel Karol Böhm, gdy ratował ludzi.
  14. ↑ Wiadomości z bliższych dalszych stron, „Katolik Niedzielny”, 26, Bytom, 1 lipca 1923, s. 8, Cytat: Zastrzelony został przez urzędnika policyi bezpieczeństwa robotnik kopalniany Jerzy Piecha z Łąki hrabiowskiej.
  15. ↑ Kronika lokalna, „Nowiny Codzienne”, 111, Opole, 15 maja 1936, s. 5, Cytat: Burmistrz miejscowości Łąki hrabiowskie, HARTWIG, został w ub. poniedziałek, w chwili wchodzenia po paszę dla bydła na poddasze, trafiony przez piorun.
  16. ↑ Wiadomości, „Górnoślązak”, 7, Katowice, 10 stycznia 1908, s. 3, Cytat: Jako landrata wybrano posiedziciela dóbr z Łąk hrabiowskich pana von Choltitz, dotychcasowego sędziego z Prudnika.
  17. ↑ P. Wicik: Spis miejscowości województwa śląsko-dąbrowskiego łącznie z obszarem ziem odzyskanych Śląska Opolskiego, tudzież podział administracyjny województwa na powiaty, gminy i gromady. Katowice: 1946, s. 31.
  18. ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  19. ↑ Kazimierz Rymut: Nazwy miejscowe Polski, t. VI, L-Ma, hasło „Łąka Prudnicka”. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 2005, s. 307. ISBN 83-88866-26-5.
  20. ↑ a b Kasza 2020 ↓, s. 716.
  21. ↑ a b c Plan odnowy miejscowości Łąka Prudnicka na lata 2021–2026, Łąka Prudnicka, listopad 2020.
  22. ↑ Władysław Dziewulski. Terytorialne podzialy Opolszczyzny w XIII-XV w. „Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka”. 28, s. 324, 1973. 
  23. ↑ Łąka Prudnicka [online], zamkiobronne.pl [dostęp 2022-06-25] (pol.).
  24. ↑ Johann Wolfgang Wieland, Principatus Silesiae Oppoliensis exactissima Tabula geographica, sistens Circulus Oppoliensem Ober-Glogau Gros Strehliz, Cosel, Tost, Rosenberg, Falckenberg & Lubleniz, Norimbergae: ab Homannianis Heredibus. Cum Spec. S. Caes. Rque Mtis Privilegio, 1736.
  25. ↑ Andrzej Dereń, XVIII-wieczna rewolucja, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 18 (441), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 6 kwietnia 1999, s. 17, ISSN 1231-904X.
  26. ↑ NIEMYSŁOWICE W XVII I XVIII WIEKU [online], www.niemyslowice.info [dostęp 2022-06-25].
  27. ↑ 1058 Wiese Gräflich (Łąka Prudnicka) II [online], Pieczęcie gminne na Śląsku, 20 sierpnia 2021 [dostęp 2022-06-25] (pol.).
  28. ↑ Kapliczka, Łąka Prudnicka – Zabytek.pl [online], zabytek.pl [dostęp 2019-03-27] (pol.).
  29. ↑ a b Kasza 2020 ↓, s. 724.
  30. ↑ Krzysztof Strauchmann, Wielka powódź w lipcu 1903. Czy szkody były większe niż w 1997 roku? [online], Nowa Trybuna Opolska, 21 czerwca 2020 [dostęp 2022-06-25] (pol.).
  31. ↑ Kazimierz Nabzdyk, Wielka powódź w lipcu 1903 roku, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 27 (861), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 4 lipca 2007, s. 11, ISSN 1231-904X.
  32. ↑ a b Kazimierz Nabzdyk, Rezultaty wyborów w powiecie prudnickim na początku XX wieku – szkic demograficzny, „Ziemia Prudnicka”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 2007, s. 72.
  33. ↑ a b Krzysztof Strauchmann, Niech po Niemcach coś zostanie. Historia pomnika w Łące Prudnickiej [online], nto.pl, 19 czerwca 2009 [dostęp 2019-03-27] (pol.).
  34. ↑ Stanisław Sobota, Udział ludności powiatu prądnickiego w Powstaniu Śląskim, „Nasz Głos”, Kazimierz Kanwiszer – redaktor naczelny, 14 (54), Prądnik [Prudnik]: Spółdzielnia Wydawnicza „Promień”, 30 kwietnia 1947, s. 1.
  35. ↑ Andrzej Dereń. Swastyka nad miastem. „Tygodnik Prudnicki”. 47 (522), s. 5, 2000. ISSN 1231-904X. 
  36. ↑ Zestawienie Miejsc Zbrodni Popełnionych na Ludności Cywilnej przez Okupanta Hitlerowskiego na Ziemiach Polskich w latach 1939–1945, Warszawa: Instytut Strat Wojennych im. Jana Karskiego, 1 września 2022, s. 191, ISBN 978-83-954388-3-7.
  37. ↑ Józef Mycak, Ewakuacja więźniów oświęcimskich przez teren powiatu prudnickiego, „Biuletyn Żydowskiego Instytutu Historycznego”, 2 (106), czerwiec 1978, s. 52, 56.
  38. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 717.
  39. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 56.
  40. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 57.
  41. ↑ Andrzej Dereń, Polska Ziemia Prudnicka, „Tygodnik Prudnicki”, 19 (754), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 11 maja 2005, s. 8, ISSN 1231-904X.
  42. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 725.
  43. ↑ Miejscowości osiedleń grupowych ludności wiejskiej pochodzącej z obszaru Polski w granicach do 1939 r. [online], brozbar.cieplowizja.pl [dostęp 2022-10-01].
  44. ↑ Franciszek Dendewicz, Maj 1945 roku na Ziemi Prudnickiej, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 22 (808), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 31 maja 2006, s. 10–11, ISSN 1231-904X.
  45. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 726.
  46. ↑ Powiat Prudnicki (Prudnik), [w:] Wykaz gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Według stanu na z dnia 1 VII 1952 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1952, s. 249–250.
  47. ↑ Wykaz gromad wchodzących w skład gminy, „Głos Prądnika”, Czesław Żelazny – redaktor naczelny, 3 (4), Prądnik [Prudnik]: Powiatowy Komitet Osadniczy, 23 listopada 1946, s. 5.
  48. ↑ a b Zespół Szkolno-Przedszkolny w Moszczance Historia przedszkola w Łące Prudnickiej [online], www.szkolamoszczanka.pl [dostęp 2019-03-27].
  49. ↑ Parafie według dekanatów [online], www.diecezja.opole.pl [dostęp 2019-03-27].
  50. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 548.
  51. ↑ Ryszard Nowak, Dwa i pół tysiąca poszkodowanych, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 27 (861), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 4 lipca 2007, s. 12, ISSN 1231-904X.
  52. ↑ Łąka Prudnicka [online], Rozwój Wsi Opolskiej Program Odnowy Wsi, 10 sierpnia 2020 [dostęp 2022-06-25] (pol.).
  53. ↑ Kasza 2020 ↓, s. 697.
  54. ↑ Andrzej Dereń, Nowe centrum Łąki Prudnickiej [online], Teraz Prudnik!, 2 września 2020 [dostęp 2022-06-25] (pol.).
  55. ↑ Uchwała Rady Miejskiej w Prudniku nr XXXIV-590-2020 z dnia 18 grudnia 2020 r. w sprawie wyznaczenia obszaru i granic aglomeracji Prudnik [online], duwo.opole.uw.gov.pl [dostęp 2023-08-31].
  56. ↑ Zeno, Lexikoneintrag zu »Gräflich Wiese«. Meyers Großes Konversations-Lexikon, Band 8. ... [online], www.zeno.org [dostęp 2019-09-29] (niem.).
  57. ↑ a b Deutsche Verwaltungsgeschichte Schlesien, Kreis Neustadt [online], treemagic.org [dostęp 2020-01-12].
  58. ↑ Miejscowości powiatu prudnickiego – HKKNOS [online] [dostęp 2019-09-29] (pol.).
  59. ↑ Ludność wiejska. Wyniki badania struktury ludności wsi z dnia 15 X 1966, Opole: Wojewódzki Urząd Statystyczny w Opolu, 1969, s. 222.
  60. ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
  61. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. opolskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 110. [dostęp 2013-01-10].
  62. ↑ Ewidencja – Gmina Prudnik [online], bip.wuozopole.pl [dostęp 2023-02-11].
  63. ↑ Joanna Pszon, Żelazny krzyż niezgody [online], wyborcza.pl, 3 lipca 2009 [dostęp 2023-12-27].
  64. ↑ Nepomuki X. Opolskiego [online], Nepomuki [dostęp 2023-12-28].
  65. ↑ Sołectwa [online], prudnik.pl [dostęp 2024-01-04] (pol.).
  66. ↑ Historia [online], skprudnik.eu [dostęp 2024-01-04].
  67. ↑ ZUS Inspektorat w Prudniku [online], zus.pl [dostęp 2024-04-17] (pol.).
  68. ↑ Rozkład jazdy PKS na przystanku Łąka Prudnicka Skrz. 1, gm. Prudnik [online], e-podroznik.pl [dostęp 2023-08-17].
  69. ↑ PKS Connex Prudnik / Przewozy pasażerskie / Rozkład jazdy [online], pks-prudnik.com.pl [dostęp 2024-04-08] [zarchiwizowane z adresu 2006-10-23].
  70. ↑ Damian Wicher, Nowy PKS, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 49 (732), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 8 grudnia 2004, s. 5, ISSN 1231-904X.
  71. ↑ Zbigniew Taylor, Ariel Ciechański, Deregulacja i przekształcenia przedsiębiorstw transportu lądowego w Polsce na tle polityki spójności UE: Deregulation and transformation among Poland’s surface-transport companies against the background of the EU cohesion policy, IGiPZ PAN, 29 grudnia 2017, s. 126, ISBN 978-83-61590-74-3 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  72. ↑ Arriva przejmuje Veolia Transport Polska. infobus.pl, 2013-06-06. [dostęp 2024-04-08].
  73. ↑ Arriva zamyka komunikację lokalną w sześciu ośrodkach [online], transport-publiczny.pl, 28 listopada 2018 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  74. ↑ Maciej Dobrzański, Kto od lipca obsłuży przewozy pasażerskie? [online], Prudnik24, 16 lutego 2019 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  75. ↑ Maciej Dobrzański, Powołują związek, który ma ułatwić komunikację [online], Prudnik24, 18 sierpnia 2021 [dostęp 2024-04-08] (pol.).
  76. ↑ Szkoła Podstawowa w Łące Prudnickiej [online], splakaprudnicka.superszkolna.pl [dostęp 2020-03-20].
  77. ↑ a b c Wiktoria Palarczyk, Łąka Prudnicka: Cztery instytucje w jednym miejscu. Niebawem ruszają prace [online], Radio Opole, 3 września 2018 [dostęp 2020-08-20] (pol.).
  78. ↑ POK Prudnik – Zajęcia świetlicowe dla dzieci i młodzieży szkolnej [online], www.pok-prudnik.pl [dostęp 2019-03-27].
  79. ↑ Andrzej Dereń, Łąka zgromadziła pamiątki po Janie Trybule [online], Teraz Prudnik!, 17 marca 2024 [dostęp 2024-03-18] (pol.).
  80. ↑ Parafie według dekanatów [online], www.diecezja.opole.pl [dostęp 2023-05-01] (pol.).
  81. ↑ Skarb – LZS Łąka Prudnicka [online], www.90minut.pl [dostęp 2019-03-27].
  82. ↑ Janusz Stefanko, Damian Wicher, Jubileusz Podokręgu, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 48 (783), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 30 listopada 2005, s. 19, ISSN 1231-904X.
  83. ↑ Bogdan Kociński, Janusz Stefanko, Jan Siekaniec, Radosław Roszkowski: Śladami Mistrzów Pogranicza. Prudnik: Starostwo Powiatowe, 2022, s. 94–95. ISBN 978-83-962065-0-3.
  84. ↑ Światowe gwiazdy w Prudniku i Białej, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 27 (1123), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 4 lipca 2012, s. 8, ISSN 1231-904X.
  85. ↑ Krzysztof Strauchmann, Łąka Prudnicka. Przyjedź obejrzeć ruchomą szopkę [online], Nowa Trybuna Opolska, 13 stycznia 2009 [dostęp 2023-02-01] (pol.).
  86. ↑ Baza noclegowa [online], prudnik.pl [dostęp 2023-02-17] (pol.).
  87. ↑ Katarzyna Kolasińska-Morawska, Katalog gospodarstw agroturystycznych, Suchy Bór–Opole: Studio 4 Andrzej Nowak na zlecenie Urzędu Marszałkowskiego Województwa Opolskiego, s. 60, ISBN 978-83-60455-49-4.
  88. ↑ Regulamin Odznaki Krajoznawczej Ziemi Prudnickiej [online], prudnik.pttk.pl [dostęp 2024-01-01].
  89. ↑ Trasy rowerowe VI ETTR w Prudniku, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 27 (1019), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 7 lipca 2010, s. 20–21, ISSN 1231-904X.
  90. ↑ a b Tadeusz Górecki, Szlaki turystyczne – Urząd Miejski w Prudniku [online], prudnik.pl, 21 marca 2012 [dostęp 2023-01-19] (pol.).
  91. ↑ Ścieżki piesze – Starostwo Powiatowe w Prudniku [online], powiatprudnicki.pl [dostęp 2022-06-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-20].
  92. ↑ Trasy rowerowe – Starostwo Powiatowe w Prudniku [online], powiatprudnicki.pl, 13 października 2018 [dostęp 2022-06-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-13].
  93. ↑ Stanisław Hawron, Związek Ochotniczych Straży Pożarnych [online], bip.prudnik.pl [dostęp 2024-02-24] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-20] (pol.).
  94. ↑ Andrzej Dereń, Trzecie życie scanii [online], Teraz Prudnik!, 13 września 2023 [dostęp 2024-02-24] (pol.).
  95. ↑ Komenda Powiatowa Policji w Prudniku [online], prudnik.policja.gov.pl [dostęp 2024-02-24] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Kasza: Ulicami Prudnika z historią i fotografią w tle. Przemysław Birna, Franciszek Dendewicz, Piotr Kulczyk. Prudnik: Powiat Prudnicki, 2020. ISBN 978-83-954314-5-6.
Gmina Prudnik
Miasto
Wsie
Kolonia
Osady
Części miasta
Części wsi
Nieoficjalne
części wsi

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Łąka_Prudnicka&oldid=73533674”